Column – We waren op vakantie in de Lüneburger Heide in een prachtig vrijetijdscentrum vlak naast een groot bos. Het huis stond op een groot stuk grond dat alles had wat een recreatiecentrum nodig heeft. Er was een speeltuin, een sportveld en gezellige zitjes verspreid over de tuin.
En sommige van deze zitjes lagen aan een tuinvijver. In het begin leek deze vijver op een heel “normale” tuinvijver met een kleine waterpartij en een paar goudvissen. Maar tegen de middag werd het er steeds levendiger: veel vogels kwamen er baden en ook drinken. Dit was een uitnodiging die ik niet kon weigeren, dus pakte ik mijn camera en telelens en zat ik een tijdje rustig bij de vijver te genieten van de kleurrijke drukte.
En opeens was deze eekhoorn er ook, hij dronk ontspannen uit de vijver en verdween net zo stil en snel als hij gekomen was.
Iets heel anders
Het was rond het middaguur, vreselijk heet en een man zat bij de put toen een vrouw stilletjes en heimelijk naar de put kwam om water te putten. Toen ze het water in haar kruik had, vroeg de vreemdeling haar: “Geef mij te drinken. En even later zegt Hij deze gedenkwaardige zin tegen haar: “Een ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen, maar wie drinkt van het water dat Ik hem geven zal, zal nooit dorst krijgen, maar het water dat Ik hem geven zal, zal in hem worden tot een bron van water, dat opwelt tot in het eeuwige leven.” (Johannes 4:14).
Onlesbare dorst
In een eerdere column heb ik al over deze ontmoeting geschreven: De duidelijk onlesbare dorst van deze ongelukkige vrouw naar leven, om geliefd te worden, had haar tot een gemarginaliseerde figuur in de maatschappij gemaakt. Als gevolg van haar levensstijl had ze geleerd de gemeenschap van de dorpelingen te mijden. Daarom zegt ze tegen de Heer Jezus: “Heer, geef mij dit water, zodat ik geen dorst heb en hier kom om te putten.” (v. 15) Ze zag dit heel praktisch: één keer van dit “wonderwater” drinken en dan nooit meer naar de put hoeven gaan, nooit meer de minachtende blikken onder ogen hoeven zien, nooit meer in de ergste middaghitte naar buiten hoeven om water te halen.
Een beeld
Maar de Heer Jezus bedoelde niet koel bronwater dat Hij te drinken zou geven! Nee, Hij gebruikt het beeld van water om haar (en dus ook ons allemaal die deze woorden na haar horen of lezen!) duidelijk te maken dat Hij ons vervuld en eeuwig leven wil geven.
Helemaal aan het begin van dit voorval zegt Hij heel duidelijk tegen deze vrouw: “Als u de gave van God kende en wie het is die tot u spreekt: ‘Geef mij te drinken’, dan zou u Hem gevraagd hebben en Hij zou u levend water gegeven hebben.” (Johannes 4:10) Later, in Johannes 10, zegt Hij in vers 10: “Ik ben gekomen opdat zij leven hebben en het in overvloed hebben.”
Een fundamentele verandering
De Here Jezus kan en wil elk leven, hoe corrupt ook, fundamenteel veranderen en er zijn veel indrukwekkende voorbeelden van hoe Hij dat doet. Maar, dit is ook heel belangrijk, de Here Jezus dringt Zichzelf aan niemand op – Hij wil uitgenodigd worden, Hij wil gevraagd worden om een verdorven leven te veranderen, dan doet Hij het graag en grondig.
Indrukwekkende ervaring
Deze vrouw uit Shechar had zelf een indrukwekkende ervaring, want toen de Here Jezus tegen haar zei: “U hebt terecht gezegd: ‘Ik heb geen man’, want u hebt vijf mannen gehad en degene die u nu hebt, is niet uw man; daarin hebt u terecht gesproken.” (verzen 17 + 18) Ze wil dan precies weten wie God werkelijk is en hoe ze hem kan benaderen en dan rent ze weg, maar niet om zich weer te verstoppen, maar ze roept de hele buurt bij elkaar en brengt ze bij Jezus. En als Jezus een paar dagen later het dorp verlaat, hebben veel van de dorpelingen DE ene zekerheid: “Wij hebben het zelf gehoord en weten dat dit echt de Redder van de wereld is.”
Ik ben nu behoorlijk opgewonden over de hemel, over degenen die ik daar zal ontmoeten en ik weet zeker dat er ook veel uit Sichar zullen komen – ik kijk nu al uit naar hun verslag over de ontmoetingen daar bij de put. Ben jij dat ook?
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor deze site schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedeelten uit de Bijbel. Vertaling: redactie christelijknieuws.nl
