In de Noordoostpolder, in de voormalige Zuiderzee, ligt Schokland, een voormalig eiland dat vanwege zijn archeologisch belang tot Werelderfgoed is verklaard. Wij waren er een paar jaar geleden op vakantie en het is een wat ongebruikelijke gedachte om midden in landbouwgrond op een (voormalig) eiland te zitten. In 1859 moesten de bewoners Schokland opgeven omdat de ze de strijd tegen het water voorgoed verloren, de zee had meer en meer delen van het eiland weggespoeld. Schokland bleef als eiland behouden en werd na 1942 door inpoldering een “eiland op het droge”!
Het bijzondere eraan: de Middelbuurt is nog bewaard gebleven, er staan nog wat oude huizen en de prachtige oude eilandkerk, waar de golfbeschermingsmuren nog herinneren aan vroeger. En de oude haven is er nog steeds, met wat gebouwen, een dukdalf en een deel van de houten havenmuur.
Mijn lezers (vooral zij uit Flevoland) willen het me vast vergeven: maar verwijst de foto niet gewoon naar nutteloosheid en dood? Een haven, een dukdalf en kademuren zonder water, zonder aansluiting op een rivier of de zee – kan iets meer zinloos zijn?
Zinloos?
En ik besefte me dat ons leven soms net zo zinloos lijkt. Een leven dat niets meer is dan een paar gedenkwaardige zaken die het bekijken waard zijn. Diploma’s in een kale fotolijst, misschien een eigen huis, een beetje geld en andere min of meer waardevolle souvenirs. Maar dan volgt meteen de volgende vraag: wat maakt een leven dan levendig en zinvol?
Leven in overvloed
In hoofdstuk 10, van het evangelie van Johannes zei Jezus iets heel opmerkelijks: “Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed hebben.” Jezus geeft ons leven een nieuwe basis – om bij het beeld van Schokland te blijven: door Jezus is er eindelijk water in de haven! Jezus geeft zin aan het leven.
Wie zijn schuld en zonde aan God belijdt en om vergeving vraagt, ontvangt op hetzelfde moment het eeuwige leven. Dit eeuwige leven zal leven in overvloed zijn – leven in gemeenschap met God de Vader en Jezus Christus, onze Verlosser.
Een ander boek
Openbaring zegt in hoofdstuk 20 dat er boeken werden geopend en ook ‘een ander boek, dat is het boek van het leven’. Dan zullen mensen worden beoordeeld op basis van wat er in de boeken over hen geschreven staat. Ten slotte staat er ook dat “En als iemand niet bleek ingeschreven te zijn in het boek des levens, werd hij in de poel van vuur geworpen.”
Beste lezer, staat je naam in het boek des levens? Zo ja, dan heb je water in je (levens)haven – maar zo niet, dan is je (levens)haven net zo dood als de haven in Schokland…
Denk alstublieft eerlijk na over je leven, over de staat van je “haven”. Mocht je “levenshaven” nog droog zijn, vraag God dan om hulp, beken eerlijk je schuld en zonde aan Hem en je zult versteld staanhoe je “levenshaven” ineens tot leven komt! Ik wens je met heel mijn hart “veel water in de haven”!
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl
