Alsof de jaren tussen mijn vingers wegglippen

Column – Ik hou van de tijd dat het graan begint te rijpen en tegelijkertijd de typische veldbloemen beginnen te bloeien! Helaas zijn klaprozen, korenbloemen, kamilles en vele andere veldbloemen tegenwoordig zeldzaam geworden – tenminste zo is het in Duitsland, want alles moet hier schoon en netjes zijn, zelfs de randen van velden en wegen… Nederlanders zijn anders, want als ik de bloeiende bermen in Nederland zie, springt mijn ’tuinierhart’ op van vreugde!

Wat me altijd verbaast is de ongelooflijke overvloed aan bloemen die deze planten weken per jaar produceren: elke klaproos bloeit bijvoorbeeld iets minder dan een dag! Dan is hun tijd om, de bloembladen vallen eraf en het zaad begint te rijpen.

Wegglippen

Het doet me een beetje denken aan ons leven: hoe ouder ik word, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Het is alsof de jaren tussen mijn vingers wegglippen…

David ziet dit ook in Psalm 103 en schrijft in de verzen 15 en 16: “De sterveling – zijn dagen zijn als het gras, als een bloem op het veld, zo bloeit hij. Wanneer de wind erover is gegaan, is hij er niet meer en zijn plaats kent hem niet meer.”

Onze eindigheid is iets waar we niet graag aan herinnerd worden! Dood en sterven zijn taboe-onderwerpen geworden in onze verlichte samenleving. Veel mensen zeggen openlijk dat ze dood en sterven onredelijk vinden. Ze zouden graag voor altijd willen leven – en indien mogelijk omringd door luxe en zonder God!

Het bijbelvers herinnert ons aan onze eindigheid en de beperkingen van ons leven! Mozes vraagt ​​God in Psalm 90: “Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart verkrijgen.”

Antwoorden op belangrijke vragen

Met het oog op de eeuwigheid is ons leven slechts een ademtocht – het is belangrijk en goed om de antwoorden op belangrijke vragen niet uit te stellen!

De belangrijkste van alle vragen is deze: waar eindigt je leven – of anders gezegd: ben je klaar om je Schepper te ontmoeten? Deze vraag is te belangrijk om uit te stellen! Immers, wie weet hoe dicht jij of ik bij het einde van onze leven zijn?

Of de vraag of er nog belangrijke interpersoonlijke zaken zijn die besproken moeten worden in je familie, onder vrienden of op kantoor! Hoe pijnlijk moet het zijn als plotseling onuitgesproken woorden of onbeantwoorde vragen achterblijven met de aantekening: “te laat!”

Er zijn ook heel praktische vragen die gaan over de oudedagsvoorziening, eventueel verzorging aan huis of in een verpleeghuis, maar ook dat de nalatenschap zo wordt geregeld dat er zo min mogelijk geschillen zijn tussen de nabestaanden.

Onze tijd is kort, laten we die goed gebruiken met het oog op de eeuwigheid en onze persoonlijke omgeving – en laten we onze God om een ​​wijs hart vragen.

Lars Krüger

Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl

NederlandsWeekblad.nl maakt gebruik van cookies