In de schaduw van oorlog, waar angst en verlies dagelijks voelbaar zijn, bloeien er ondanks alles ook verhalen van hoop. Verhalen van kinderen zoals Alina en Zhenia, die ondanks alles hun moed en veerkracht tonen. En van mensen zoals Galina, die onvermoeibaar blijft strijden om hen een toekomst te geven.
Alina: een leven getekend door verlies
Alina is 11 jaar en woont in het oorlogsgebied van Oekraïne. Door de oorlog verloor ze alles wat haar lief was: haar ouders, haar broertjes en zelfs haar school. “Als ik mijn oude school zie, ben ik verdrietig. Ik zou willen huilen, maar ik hou mijn tranen in,” vertelt ze.
Ze neemt ons mee terug naar een verschrikkelijke dag. “Tijdens de pauze waren we buiten aan het spelen, toen er een aanval kwam. Eén van de jongens uit mijn klas was nog binnen. Hij probeerde te vluchten, maar hij kwam niet meer buiten. Hij overleed.”
Deze traumatische gebeurtenis heeft diepe sporen achtergelaten bij Alina. Toch blijft ze hoop houden, mede dankzij Galina, haar pleegmoeder en tevens directrice van haar nieuwe school. Galina biedt Alina liefde, steun en een veilige plek om te praten over haar verdriet. Deze zorg helpt haar stap voor stap haar trauma te verwerken.
Zhenia: een bijzonder kind met een moeilijke weg
Ook Zhenia, een jongen met een ontwikkelingsachterstand, wordt zwaar geraakt door de oorlog. Zijn spraakproblemen en spasmen maken het voor hem moeilijk om contact te maken met andere kinderen. De oorlog heeft zijn eenzaamheid alleen maar vergroot.
Galina, zijn lerares, bezoekt Zhenia regelmatig thuis. Zijn moeder vertelt hoe moeilijk het is: “We hebben geen schuilkelder. Ik weet niet wat we moeten doen als het front dichterbij komt. We hopen dat God ons beschermt.”
Toch is er ook licht in Zhenia’s verhaal. Dankzij de aandacht en zorg op school heeft hij grote stappen gezet. Zijn moeder vertelt trots: “Tot een jaar geleden kon hij nauwelijks contact maken met andere mensen. Nu is hij enorm vooruitgegaan. Zelfs de logopedist kon het niet geloven. Ik ben God en de schoolmedewerkers ontzettend dankbaar.”
Een veilige plek, zelfs in oorlogstijd
De school van Galina, gevestigd op slechts vijftien kilometer van het front, is een lichtpuntje in de chaos. In een gebied waar de meeste scholen zijn gesloten door vernietiging of gebrek aan leerkrachten, biedt zij kinderen een plek om te leren, te spelen en even kind te zijn.
Maar ook hier is de oorlog nooit ver weg. De kinderen leren hoe ze mijnen kunnen herkennen en oefenen regelmatig hoe ze moeten schuilen. Wanneer er een explosie klinkt, begeleidt Galina hen kalm naar de schuilkelder.
“Liefhebben is het allerbelangrijkste”
Galina blijft, ondanks de constante dreiging, vol toewijding werken. “In tijden van oorlog is liefhebben het allerbeste wat je kunt doen,” zegt ze vastberaden. “Met het werk dat we nu verrichten, bouwen we aan een sterke toekomstige generatie en God is bij ons.”
Haar inspanningen reiken verder dan onderwijs. Ze biedt kinderen als Alina en Zhenia een kans om te herstellen, om te leren en om te dromen van een betere toekomst.
Samen maken we het verschil
Verhalen zoals die van Alina, Zhenia en Galina laten zien hoe belangrijk het is om kinderen in oorlogsgebieden te ondersteunen. Door hoop te bieden en kansen te creëren, maken we samen een verschil.
EO Metterdaad komt deze kerst samen met haar partners Kom over en Help en Dorcas in actie voor de slachtoffers in Oekraïne zoals Alina, Zhenia en Galina. We zorgen voor maaltijden, onderwijs en traumazorg voor kinderen en hun ouders. Ook zorgen we voor brandhout, water, voedsel en medicijnen voor de oorlogsslachtoffers en verbeteren we de leefomstandigheden van ouderen. Geef op rekeningnummer NL88 INGB 0000 300 300 o.v.v. ‘Oekraine’. Of ga naar: metterdaad.nl/oekraine
Auteur: Debora Kerssies
Web: EO Metterdaad
