De nu 11-jarige Cleidy uit Guatemala werd geboren zonder handen. In veel arme Guatemalaanse gemeenschappen wordt een kind met een of andere handicap gezien als minderwaardig, zonder hoop voor de toekomst. Dat was ook de reden dat haar moeder, die er alleen voorstond, haar in de steek liet toen ze 3 jaar was, ze schaamde zich voor haar dochtertje. Gelukkig ontfermde haar oma Victalina zich over de kleine Cleidy.
Haar oma was verbonden aan de christelijke organisatie Compassion. ‘Ik was heel verdrietig toen mijn dochter Cleidy in de steek liet,’ vertelt Victalina. ‘Ze zou heel veel extra zorg nodig hebben, maar ik vertrouwde erop dat de Heere zou zorgen en dat Hij mij zou helpen.’
Victalina kreeg hulp van Jamin, een collega van haar bij Compassion. Hij leerde Cleidy schrijven. ‘Op ons centrum, waar veel meer kinderen met speciale behoeften zijn, leerde ik haar om haar polsen te gebruiken om te schrijven,’ vertelt Jamin. ‘Zij leerde heel snel.’
Toen oma Victalina zag hoe goed het met haar kleindochter ging, haalde ze haar van de ‘special needs’ school af, zodat ze naar het regulier onderwijs kon gaan. De meeste van haar nieuwe klasgenoten kende ze al van de kerk. Ze waren erg behulpzaam als ze hulp nodig had. Het bleek al snel dat het prima met haar ging op die nieuwe school.
Vanwege de obstakels die ze overwonnen heeft, straalt Cleidy vertrouwen uit. En door haar hebben veel mensen in de omgeving geleerd op een andere manier te kijken naar mensen met een handicap. Er is meer besef gekomen voor de mogelijkheden die ook zij hebben.
‘Ik hou van Jamin,’ zegt Cleidy. ‘Hij geloofde in mijn mogelijkheden en heeft mij zo gesteund. Het is best zwaar en moeilijk voor mij geweest, maar nu ben ik gelukkig. Ik ben heel dankbaar voor alle vrienden die ik had in het centrum van Compassion, dankbaar voor mijn oma en dankbaar naar God toe.
Later wil ik graag ook kinderen gaan helpen die speciale hulp nodig hebben. Ook als ze niemand hebben, geen ouders, God zal er altijd voor hen zijn.’
Vier lessen
Het is verbazingwekkend hoe goed het met Cleidy gaat. Ze kan schrijven en ze wint zelfs prijzen met wat ze schrijft. Onlangs schreef ze:
‘Ik ben dankbaar, blij en gelukkig. Ik was een heel gezonde baby, woog 8 pond en werd om 7 uur in de namiddag geboren. Ik werd geboren zonder handen, maar ik kan alles. Ik voel me prima, omdat ik een persoon ben, zoals anderen. God heeft me zo gemaakt en ik heb geleerd om mijn armen te gebruiken in plaats van mijn handen.
Deze vier dingen heb ik geleerd van een leven zonder handen:
1. Ik weet dat God goed is voor mij, omdat Hij mij heeft gemaakt. Hij helpt mij om te studeren en mijn mogelijkheden te ontwikkelen. Mijn vrienden zeggen zelfs dat ze wel willen dat ze net zo goed kunnen leren als ik dan kan.
2. Ik heb moeten leren geen aandacht te besteden aan mensen die mij niet respecteren zoals ik ben. Ik heb goede contacten met mijn vrienden. Ze respecteren mij en laten merken dat ze me lief vinden, zeker wanneer iemand naar tegen mij doet.
3. Ik leer dat er geen grenzen zijn. Ik kan alles wat ik wil, en ik ervaar dat God mij steunt en kracht geeft.
4. Met mijn capaciteiten geef ik nooit op. Ik wil de wereld laten zien dat als ik het kan, zij ook kunnen leren gelukkig te zijn.’
Bron: Faithwire
Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.
Dirk van Genderen
Compassion
Website: www.dirkvangenderen.nl
