Kracht in zwakheid

Column – Terwijl ik deze column schrijf, loopt de herfst langzaam op zijn einde, wordt het merkbaar koeler en zijn de dagen merkbaar korter. En toch, zodra de zon schijnt, zie je de laatste bloemen in de tuin schitteren en hoor je de laatste hommels die bezig zijn met het verzamelen van voorraden voor de winter. Maar al snel sterven ze allemaal, want alleen de bevruchte jonge koninginnen overleven de winter zodat ze in het komende voorjaar nieuwe kolonies kunnen stichten.

Op de een of andere manier lijken ze zwak en vervallen, omdat ze geen grote kolonies vormen zoals bijvoorbeeld honingbijen, maar kleine nesten bouwen, bijvoorbeeld in oude muizenholen onder de grond. En toch zijn ze ontzettend belangrijk voor onze tuinen en velden. En niet alleen daar, maar ook in de kassen waar bijvoorbeeld tomaten of aardbeien worden gekweekt. Daar is hun service onmisbaar! Het zijn zeer hardwerkende bestuivers, en ze zijn ook zeer effectief. Bovendien kunnen ze zelfs bij temperaturen van 4-6°C nog door de tuinen vliegen, terwijl de honingbij temperaturen van rond de 12°C nodig heeft om actief te worden.

In 2 Korintiërs 12:9 zegt God tegen Paulus: “Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.”

Zwak

Ik zei net dat de hommel eigenlijk een heel zwak dier is met een zeer kort leven. Het bouwt geen grote, sterke kolonie – en toch is het ongelooflijk belangrijk voor de natuur! Het zou slecht voor ons zijn als er geen hommels (en ook geen bijen) meer zijn, want dan zouden we ons heel erg moeten beperken in onze voeding… er zou maar een fractie van onze groenten en fruit beschikbaar zijn. In Zijn wijsheid heeft God de schepping zo ingericht dat we veel mogen verwachten van kleine, zwakke insecten. Met andere woorden, daarin ‘wordt Zijn kracht in zwakheid volbracht’.

Belangrijk willen zijn

Maar wat heeft dat met ons mensen te maken, vooral met ons christenen? Laten we eerlijk zijn – streven wij niet ook naar de grote, duidelijk zichtbare bedieningen in de kerk? Wie zou niet “de” gewaardeerde prediker of bekende evangelist willen zijn, een van de zangers van het aanbiddingsteam of een belangrijk lid van het leiderschap van de kerk?

Onopvallend werk

Beste lezers, denk er eens over na wat er zou gebeuren als de kerk alleen uit zulke opvallende mensen zou bestaan? Wat zou een kerk zijn zonder de vele stille gebeden? Zonder die kan geen enkele dienst slagen. Wat zou een gemeenschap zijn zonder degenen die de gasten vriendelijk begroeten en een vrije plek wijzen; zonder de conciërge, die voor elke dienst opnieuw moet proberen de temperatuur voor jong en oud zo aangenaam mogelijk te regelen, zonder het decoratieteam dat de gemeenschapsruimte gezellig maakt? Zonder degenen de toiletten schoonmaken en andermans rommel opruimen? Ik durf te zeggen dat zo’n kerk niet erg gastvrij zou zijn… Waarom? Juist omdat Gods kracht in zwakheid wordt volbracht!

5 broden en 2 vissen

Het was een kleine, naamloze jongen die zijn lunchpakket met 5 broden en 2 vissen aan de Heere Jezus gaf. De discipelen ontdekten: het is te weinig voor zoveel mensen! Maar Jezus was in staat om hen ondubbelzinnig te laten zien dat Gods kracht in zwakheid wordt volbracht! 5000 mannen met hun vrouwen en kinderen werden gevoed!

Er is geen “kleine” bediening in Gods kerk! Het zijn de kleine, onzichtbare, schijnbaar “waardeloze” bedieningen die ongelooflijk belangrijk zijn omdat ze door God worden gebruikt om Zijn kerk krachtig en aantrekkelijk te maken. Daarom: heb moed voor de “kleine” dienst, want deze “kleine” dienst is onmisbaar zodat de gemeente vrucht brengt voor God en tot Zijn eer!

Lars Krüger

Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl

NederlandsWeekblad.nl maakt gebruik van cookies